www.dzidziusie.fora.pl

Marysia

Venicee brawo dla Ciebie i męża! brawo!

a u nas jest bardzo ciężko, już pisałam Wam ze troszkę mi Wojtka rozpieszczono noszeniem na rękach ale wina chyba w tym ze po prostu w odpowiednim momencie tego nie skończyłąm teraz jest już sajgon, sama w domu z małym przez cały dzień czasami nie daję rady... no i moja konsekwencja w tym by nie brać go na ręce kończy się często moimi wyrzutami sumienia ze robię mu krzywdę....zdaję sobie sprawę ze tak nie jest, ale jest mi przykro. Np uczę Wojtka i tłumaczę że sam bez taty do jego pokoju nie może wchodzić (tam jest pełno różnych niebezpiecznych dla małego rzeczy) a on uparcie stoi pod drzwiami i płacze-bezłzowo, podchodzę siadam przy nim i tłumaczę a on wyciąga rączki zebym go wzięła i uśmiecha się, Może ja coś źle robię? czasami pozwalam zeby się wykrzyczał, jestem przy nim nie zostawiam go... o dziwo mija po chwili płacz i Wojtek zajmuje się czymś innym...dopóki nie przypomni sobie ze w zakazanym pokoju jest mnóstwo skarbów przewala oczami

joanna_ros

nie wiem dokładnie kiedy dzieciaki tak naprawdę zaczynają rozumieć na razie widzę u Jagódki że zakazane kable działają góra na 3-4 godz max a czasami pól godz
ale dwa albo czy razy się zdarzyło że nie pozwoliłam jej na coś gdzieś iść i ona rzuciła się na podłogę płacz bez łez i hałas jak ją chciałam wziąć na ręce nie chciała obrażała sie to ją zostawiłam tylko miałam na oku czy nic sobie nie robi i jak się wykrzyczała to już było si nie wiem już jakiś tydz czy półtora jakieś takiej złości nie było
mówię nie wiem czy ten mój mały bąk w ogóle już rozumie że co to nie wolno ale gdzieś czytałam żeby nie powtarzać tego 100 razy za jednym razem bo dzieciak się przyzwyczai i będzie to traktował jak normalną rzecz
wychowanie dzieci to nie jest prosta sprawa
ja myślę Marysiu że jak Wojtuś wraca do zakazanego pokoju powinnaś działać za każdym razem tak samo trudno nich krzyczy krzywdy sobie nie robi a może w końcu zrozumie że nic nie wskóra Mruga

Marysia

u nas zmian niewiele.... tzn walcze o nienoszenie Wojtka tym bardziej ze sam łazi! ale oczywiście dziadkowie swoje! wwrrrrrrrrrrr
no i uparciuch i złośnik w ciągu dalszym, powiedzcie mi co to znaczy wychowywac twardą ręką dziecko? konsekwentnie?
pisałam na dzieciaczkach juz.. wychodzimy na dwór a on 10 minut ryku robi bo nie chce stanąć na nogi!! nosz.... jak pomyśle ze miałabym go wziąc do sklepu to mnie zatyka! w życiu! jak z nim jadę to mąż go tacha a ja szybko zakupy robie.. wstyd.. i nie mam pojęcia jak do niego dotrzeć...

sstacha

Przy mamusi dzieci sa czasem potworami. Ja też nie mam siły na niektóre zachowania zośki i najgorzej, że ulegam

joanna_ros

nie wiem moim zdanie na pewno nie biciem tylko konsekwentnie nie pozwalac na wszystko
ja z Jagodą chodzę tylko w wózku na zakupy i spacer ponieważ nie chce chodzić za rękę to trudno wtedy wkładam do wózka i koniec biegania choć lubi, chyba że zatrzymujemy się na takim placu gdzie może biegać ile wlezie ale biega określony czas i do wózka i do domu
nie mogę z Nią wyjść bez wózka bo bym tylko goniła drze sie jak chwyta się Ją za rękę

sstacha

U mnie teście od czasu kiedy zoska nauczyła sie chodzić, prowadzali ją za rączki jednoczesnie eliminując wózek. Stąd taki problem

joanna_ros

no to rzeczywiście problem ja mojej mamie mówiłam że nie chcę się pozbywać wózka to jest ułatwienie

sstacha

Moja teściowa nie lubi naszego wózka bo dla niej jest za toporny. Nie mam na to wpływu, gdyz jednak zajmuja się cały dzień zosią

joanna_ros

no tak ale nie miło że Cie nie słucha teściowa oczywiście

Marysia

u nas wózek poszedł w odstawke bo mieszkamy w domu jednorodzinnym i mamy duże podwórko, mały biega bez ograniczeń tzn jak zechce ale chodzi o to że bezpiecznie więc po co wózek, ale jak szlismy na spacer to wsiadał dopóki nie zaczął chodzić sam, teraz nie i koniec! nie siądzie ...
chyba zostaje nam przeczekać ten wózkowy czas, kiedys minie i zaczną się dzieciaki bez wózków przemieszczać zupełnie.. mam nadzieję Mruga

joanna_ros · Wysłany: Pon 15:52, 16 Mar 2009 Temat postu:

staram się tłumaczyć wszystko Jagodzie ale wychodzi mi to średnio i coraz częściej panuje nad sobą jak mne wkurzy ale to trudne a najgorsze przed nami Wesoly

kama · Wysłany: Wto 11:11, 17 Mar 2009 Temat postu:

Ja cieszę się, że udało się wszystko zrealizować w 100%. Zawsze mówiłam, że nie ustąpię Jej ona musi wiedzieć gdzie jest Jej miejsce. Chociaż mąż chciałby inaczej, ale on ma raczej miękkie serducho, chociaż ja też, ale radzimy sobie. Spanie we wspólnym łóżku już też mamy za sobą w końcu ustąpił a teraz jest z tego zadowolony.